Ściółkujemy!

Ściółkowanie jest jedną z najprostszych oraz najmniej pracochłonnych form pielęgnacji gleby oraz roślin. Ten zabieg oddziałuje zarówno na właściwości gleby, jak i kondycję roślin.

Zalety ściółkowania

Ściółkowanie polega ona na okryciu gleby warstwą materiału, który pełni funkcje izolacyjne i ochronne.

Ø Ściółkowanie wpływa korzystnie na utrzymanie prawidłowej wilgotności gleby oraz poprawia jej strukturę. Warstwa rozłożonego materiału stanowi izolację przed nagłymi zmianami temperatury w glebie, sprzyja rozwojowi mikroorganizmów glebowych oraz ogranicza występowanie chwastów.

Ø Rozkładająca się ściółka organiczna uzupełnia składniki pokarmowe niezbędne do życia roślin. Wzbogacają jej życie mikrobiologiczne oraz uzupełniając składniki pokarmowe w glebie poprzez mineralizację substancji organicznej - pełnią funkcje nawozowe.

Ø Ochronne oddziaływanie ściółek na glebę sprzyja poprawie jej warunków wilgotnościowych oraz wpływa korzystnie na potencjał wodny gleby, ograniczając straty wody w warunkach nagłych i obfitych opadów deszczu. Ściółka organiczna chroni glebę nie tylko w sposób mechaniczny, ale także ma zdolność wchłaniania dużych ilości wody, dzięki czemu przeciwdziała spływom powierzchniowym. Gleba osłonięta warstwą ściółki nie jest rozmywana przez opady, nabiera struktury gruzełkowej i nie ulega zaskorupianiu.

Ściółka za darmo

Materiałem do ściółkowania może być prawie wszystko: od skoszonej trawy i młodych chwastów (bez nasion), słomy, pociętych łodyg, po wióry i zrębki drzewne, korę, kompost, a nawet piasek czy tekturę.

Materia organiczna pozyskana podczas pielęgnacji roślin: cięcia drzew lub odchwaszczania może z powodzeniem pełnić role ściółki.

1. Świeże gałązki gałęzie pozyskane z cięcia drzew i strzyżenia żywopłotów, po rozdrobnieniu można wykorzystać do ściółkowania.

2. Ważnym etapem pozyskania materiałów ściółkujących jest zrębkowanie gałęzi i drewna pozostałego po cięciu i prześwietlaniu drzew. Przy użyciu rębaka lub rozdrabniacza do gałęzi, można zagospodarować te odpady z korzyścią dla gleby i środowiska. Większą ilość gałęzi można rozdrobnić rębakiem. Zrębki i wióry drzewne to cenny materiał ściółkujący. Nadają się do rozłożenia na przykład pod krzewy i drzewka owocowe i ozdobne. Ściółkę rozkłada się w obrębie korony drzew warstwą co najmniej 10 cm. Wióry i trociny z iglaków należy wcześniej przekompostować.

3. Wyrwane podczas pielenia chwasty, które jeszcze nie wytworzyły nasion, warto pozostawić w rządkach. W ten sposób ograniczymy parowanie wody z gleby. Podeschnięte rośliny można wrzucać na kompost, a ścieżki wyłożyć następnymi.

4. Funkcję ściółki może pełnić również materiał kompostowy. Kompost można rozkładać w grządkach warzywnych lub na rabatach. Substancja ulegająca powolnej mineralizacji, będzie dodatkowym źródłem zasilania ściółkowanych roślin.

Aby ściółki mogły spełniać swoją rolę, warstwa materiału nie powinna być mniejsza niż 10 cm. Dlatego należy je systematycznie uzupełnić.

Czym i kiedy ściółkować

Do materiałów najczęściej stosowanych w ogrodnictwie należą ściółki organiczne: kompost, kora drzew iglastych, liście, słoma, trociny i zrębki drzewne. Aby mogły spełniać swoją rolę, grubość materiału nie powinna być mniejsza niż 10 cm.

Ściółkować można już wczesną wiosną, aby zatrzymać w glebie zapas wody po zimie. Bardzo dobre efekty daje też pozostawienie na powierzchni gleby mulczu z roślin uprawianych w międzyplonach. Taki zabieg może ograniczyć wyparowywanie wody z gleby nawet o 25-30%. Ściółki utworzone z przemarzniętej biomasy roślin międzyplonowych, wpływają korzystnie na wilgotność gleby, zarówno w czasie wiosennym oraz w okresie pełnej wegetacji.

W sezonie wegetacyjnym, po wieczornym nawadnianiu, można wokół roślin rozłożyć ściółkę ze świeżo skoszonej trawy. Z kolei jesienią, pozostawiona na powierzchni gleby ściółka z pociętej słomy lub liści (osłoniętych dodatkowo stroiszem), ułatwi przezimowanie niektórych warzyw. Grubsza warstwa materiału (10-15 cm) rozłożonego na terenie przeznaczonym pod rozsadnik lub niski tunel, dodatkowo ochroni glebę przed mrozem.

Ściółkę wokół drzewek owocowych, najlepiej rozkładać po pierwszych przymrozkach. Zamarznięta gleba utrudni zagnieżdżenie się w niej gryzoni. Dla lepszej ochrony kory drzew, należy odsunąć ściółkę od nasady pnia i zadbać, aby grubość materiału nie przekroczyła 8-10 cm.

dr inż. Anna Ewa Michowska

Ściółkujemy!

Porady Ogrodnicze